Een reis met een dubbel gevoel

Terug thuis in ons (koude) landje. heb ik zin om iets te vertellen....
In mijn hoofd ben ik nog dagelijks in Ghana. Twee weken waren we ondergedompeld in een niet Westerse manier van leven.
Naar ginder gaan gaf geen aanpassingsproblemen; warm, zonnig weer met een fris windje, afkicken van ’t werken, genieten van de contacten in ’t Engels en in gebarentaal, zelfs eten met mijn rechterhand..... Ik had er geen problemen mee.... Alleen de schrijnende armoede.... Ik zal de ervaring nooit meer kwijt geraken en ook het gevoel van machteloosheid....

Margreet bracht ons bij enkele gezinnen wiens huizen in het regenseizoen letterlijk zijn weggespoeld. Zij zoekt sponsors om zakken cement te kopen om degelijke stenen te maken en om zo de armste gezinnen terug een dak boven hun hoofd te geven tegen het komende regenseizoen.

Tegen half maart willen wij van de honderden foto’s een verslag maken.
Ik hoop dat dat verslag jullie en anderen kan beroeren.

Hierbij al enkele foto’s. Hilde.