MAANDAG
ik had de indruk dat het weer een klein beetje beter ging dan gisteren. Ze zag er in ieder geval al wat beter uit. Herkende ons zeker en antwoorde nog steeds met ja en nee op de vragen. Probeerde zelf regelmatig iets te vertellen maar dit was niet te verstaan, enkele klanken met dan hier en daar een moeilijk verstaanbaar woord tussen. met momenten besefte ze wel dat wat ze zei op niets trok en ze de juiste woorden niet vond.
'smiddags had ze niets koorts maar toen wij er 'savonds waren had ze toch weer even 39.5°. Ze hebben haar dan direct iets gegeven en op een paar minuten tijd zag je de temperatuur wel al direct weer een halve graad zakken.
Met ons is trouwens ook alles OK. Zaterdagavond hebben we een heel moeilijk moment gehad maar nu we terug elke keer (al is het soms maar een heel klein beetje) vooruitgang zien zijn we er zeker van dat alles terug in orde komt. En wij Gijbelsen wij bleiten niet (misschien soms(een heel klein beetje(als er niet te veel volk kijkt))). Maar allemaal nog eens bedankt voor de vele "veel sterkte toegewenst"s en de "als wij iets kunnen doen om te helpen laat ge het maar weten"s (niet sarcastisch bedoeld he)
Deze middag gaat Moeke met papa en (de jarige) Leroy mee dus misschien kan zijn straks (of morgen) eens vertellen wat zij er van dacht.
ps: de dokter vertelde dat het onderzoek van het ruggemergvocht bij een virus wel tot een week kan duren. maar ondertussen zijn ze wel bezig met een algemene anti-virus behandeling. en in de loop van de week zou ze nog eens terug moeten overgebracht worden naar Deurne voor een scan maar dit is niet superdringend en men wacht nog even af tot haar toestand nog wat beter is.
Groetjes Duncan
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten