Magdje

beste familieleden,

ik zal proberen via deze weg jullie ook een beetje op de hoogte te houden ivm ons mama. Zeker zolang ze op intensieve ligt en het bezoek zo beperkt is. Kwestie van niet elke dag 10tallen telefoontjes en berichtjes te moeten versturen.

Kzal eerst nog even terug alles wat er vant weekend gebeurd is op een rijtje zetten.

VRIJDAG
Eigenlijk voelde ze zich al sinds donderdag niet al te best. Wat misselijk en wat hoofdpijn en moe.
Vrijdag was nog gewoon hetzelfde. vrijdagavond gingen wa normaal met de hele familie Gijbels eten omdat Sandy uit engeland op bezoek was. Zij ging niet mee omdat ze ziek was en bleef dus alleen thuis. Na het eten zijn Kyra en Bjoke nog even langs gegaan (op vraag van tante Kris en Sandy, die 'smiddags al wat nattigheid voelden) om te zien hoe het ging alvorens naar huis te gaan. Maar toen viel direct op dat het niet OK was (ze wist zelfs niet meer wie tanteBrun was). De meisjes hebben ons gebeld en wij zijn naar huis gekomen en met haar naar spoed gegaan.( tussen 21u30 en 22u)

Daar eerst de standaard onderzoekjes (koorts nemen, hartslag, bloedruk, bloed trekken, ecg, ...)
en veel wachten. uiteindelijk bij de komst van de dokter merkte hij toch redelijk snel dat ze niet in orde was door het stellen van enkele simpele vraagjes waar ze niet op kon antwoorden. (adres, waar ben je, mijn naam,...) maar bloed, scans, enz gaven niets abnormaals dus ze wisten zelf ook niet wat er mis was maar wel erg genoeg om haar daar te houden. (ondertussen 01u45)

ZATERDAG
De volgende dag zijn we haar rond de middag met zen allen (papa, Leroy, Kyra, Bjoke, de kindjes en ik) gaan bezoeken. haar toestand was op die moment nog dezelfde als de nacht ervoor. zeer verward, ze herkende ons wel maar kon geen namen ofzo geven. Ze begon met momenten ook een uitleg die nergens op sloeg en totaal niet te volgen was. Ze had boter in haar koffie gedaan en haar eigen baksters uitgetrokken. rond 12.45 zijn ze haar dan komen halen om over te brengen naar de eeuwfeestkliniek omdat er in middelares geen bed vrij was voor haar.

toen we rond een uur of 6 op bezoek wilden gaan in de eeuwfeest kliniek stonden tanteKris, Tom en Natasja op de gang voor haar kamer. zij hebben haar (bij hun aankomt in het ziekenhuis) in de gang opgevangen toen ze een of andere aanval kreeg. Achteraf hebben we te horen gekregen dat het om een soort epilepsieaanval zou gaan. We mochten dus niet binnen in de kamer. na een tijdje (tanteKris en co waren net terug naar huis) mochten we dan toch bij haar maar de toestand was veel verslechterd met 'smiddags.
Ze leek enkel maar te staren (volgde wel als er iemand voorbij kwam). sprak helemaal niet meer en reageerde amper op vragen die gesteld werden (nijp eens in mijn hand ofzo). met momenten leek ze ons te herkennen soms leek ze schrik te hebben van ons. dit beterde naargelang de tijd verstreek.
De dokter kwam dan nog langs en heeft op die moment nog wat onderzocht en een lumbaalpunctie (vocht van het ruggemerg gepakt) gedaan. de resultaten van dit onderzoek hebben we ten vroegste vanavond. wel was al zo goed als zeker dat het om een virus gaat en niet om een bacterie (dan is het vocht troebel). de dokter heeft dan ook tot onze opluchting beslist van haar dan toch naar intensieve zorgen te sturen. We mochten nog even mee tot daar om afscheid te nemen.

ZONDAG
Omdat ze dus op intesieve ligt is het bezoek beperkt tot 2x een half uurtje per dag en max 2 personen. voor tanteKris hebben ze een uitzondering gemaakt omdat zijn 's middags voor 3 weken naar Zuid-Afrika vertrok mocht zij 's morgen even nog 10 minutjes langs komen. Ze heeft ons vlak voor haar vertrek nog kunnen laten weten dat ze de indruk had dat mama haar direct herkende en al terug antwoorde met ja of nee. ze probeerde nog wat meer te zeggen maar dat was weer niet te verstaan.
toen wij 's namiddags langsgingen lag ze te slapen. een 5 tal min voor ons vertrek is ze even wakker geweest. Herkende ons, antwoorde met ja en nee maar meer uitleg was niet te verstaan (idem als bij tanteKris dus).
's avonds bij ons bezoek lag ze ook te slapen maar kon papa het niet laten van haar even wakker te maken. toestand was nog min of meer hetzelfde maar toch weeer met lichte vooruitgang. op de vraag of alles ok was antwoorde ze " gaat stillekesaan beter he" (of zoiets maar toch juist uitgeproken). ook was er met momenten al wat meer te maken van de uitleg die zij probeerde te geven. ze vroeg bvb achter Lisa (LANA) enz.

MAANDAG
Het is nu half 1 en binnen een uurtje gaan papa en Leroy haar nog eens bezoeken. Vanavond mogen we ook nog eens een half uurtje langs gaan en hopen we misschien al iets te weten ivm het ruggemergvocht.

Als er meer nieuws is zal ik het hier vanavond of morgevroeg op de blog plaatsen

Groetjes Duncan

(sorry voor de vele taalfouten die er ongewtijfeld instaan)