Lang geleden dat ik nog eens een verslagje heb uitgebracht maar zoals Leroy al schreef zijn wij een weekje weg geweest.
ondertussen zullen de meesten wel al eens de kans hebben gehad om eens langs te gaan maar toch een verslagje kwestie van de situatie wat te kunnen volgen.
ik ga niet zeggen dat het verschil met vorige week zondag, toen ik haar voor het laatst zag voor we vertrokken, heel groot is, maar ik zie toch vooruitgang.
Ze zag er ook wel weer een stuk beter uit. dit is wel mede door de kapster (Sofie) die de grijze haren terug nietjes verborgen heeft onder een mooier kleurtje en er terug wa meer model heeft ingebracht, en het feit dat ze terug gewone kleren draagt denk ik.
Ze krijgt nu al iets meer dan een week (sinds vorige maandag en in het weekend niets) verschillende terapieen. maar ze verteld er redelijk weinig over. ze kan het zich allemaal niet zo goed herinneren. ze krijgt dagelijks 's morgens ergo en na de middag kine. en op ma,wo,do en vr daartussen ook nog logo. (als ik het juist begrepen heb)
De rolstoel heeft ze idd niet meer nodig en ze kan best al een flinke wandeling maken. Gesprekken volgen gaat beter en beter, het praten met momenten. Soms komen de namen er zo uit, andere keren met een beetje hulp als we de eerste letter zeggen ofzo (of als Lex bvb zegt het begint met Dunca dan lukt het ook wel). maar soms zijn de gesprekken moelijk te volgen omdat ze een verkeerd woord gebruikt en je dan geen idee hebt wat ze eigelijk wel wil zeggen. zo zegt ze bvb vaak ik ga beneden ene eten (of drinken). we weten nu ondertussen dat ze wil zeggen een sigaret roken (ze is dus terug begonnen), en als we dan vragen 'wat gaat ge doen?' beseft ze wel dat ze het verkeerd gezegd heeft en probeert ze (wat soms dan wel lukt) toch te zeggen dat ze gaat roken.
Als ge nog op bezoek gaat is de kans ook groot da ze u een verhaal begint te vertellen over iemand die gevallen is. Dit doet ze dagelijks, soms zelfs meerdere keren, en het is telkens iemand anders die valt. hier mogen we niet te veel in mee gaan. anders gaat ze zoon dingen zelf nog meer beginnen geloven, en ze verteld het nu al met zo veel overtuiging. ge moet natuurlijk ook niet zeggen dat ne leugenaar is e, gewoon effe zachtjes aanhalen dat ge er aan twijfeld of het wel klopt.
Maar toen ik haar gisteren gewoon effe vroeg om het alfabet op te zeggen zonder de klinkers lukte dit dan ook weer heel goed, zonder al te veel moeite.
hopende u allen hiermee weer een beetje te hebben geinformeerd
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten