Hoi allemaal,
Ons Magdje ligt u bijna een week in augustinus. vorige week woensdag is ze van hof ter schelde naar daar gegaan. de bedoeling was dat ze rond 9 uur zou vertrekken en dan bij haar aankomst in het ziekenhuis ineens even langs dr. Madou zou gaan. Maar door een foutje in hts kon haar vervoer pas tussen 10 en 11 geregeld worden. en als ze dat zeggen is het natuurlijk maar na den 11ven dat ze komen. Dr Madou heeft heel de voormiddag zitten wachten op haar maar ze is er niet meer op tijd geraakt. de dokter zelf kon niet langer wachten want hij moest zijn ronde gaan doen in ... hof ter schelde. Er was wel geregeld dat ze de dag na haar aankomst direct een EEG en MRI zou kunnen doen want normaal zijn hier wel soms grote wachttijden. Maar madam had die dag geen zin. is voor zover ik het begrepen heb wel goed mee naar boven gegaan maar nog voor de onderzoeken het daar terug afgestapt. De EEG kon direct verzet worden naar vrijdag (9/12) de MRI is pas woensdag (14/12). Bjoke en Tom zijn met haar gegaan vrijdag naar de EEG en eerst ging alles heel goed maar na een 5tal minuten werd ze boos en trok alles van haar af. in de namiddag heb ik dan met tante Kris nog en gesprek gehad met Madou. hij begon met enkele harde cijfers en wist ons te zeggen dat de sterftecijfers toch redelijk hoog liggen. onbehandeld 70 a 80% en behandeld toch nog 20 a 30%. dit is toch veel en we mogen al blij zijn dat ze daar niet bij is. ook is het letsel in haar hersenen toch redelijk groot. en de kans op volledig herstel is heel miniem tot onbestaande, maar dit is heel moeilijk te zeggen. Vorig jaar heeft hij 1 patient gehad met herpes, deze heeft er helemaal niets aan overgehouden, en waaraan dat ligt, puur geluk, zei hij. het goede nieuws is dat de halve EEG van die morgen toch een positieve evolutie vertoonde tegenover de vorige EEGs, en ook het bloed vertoonde geen abnormaliteiten. Woensdag is des de MRI (hier zal ook een van ons meegaan deze keer om te zien dat het zeker lukt) en daarna zal de dokter nog een lumbaalpuntie doen. Deze punktie kan voor de MRI maar dit beinvloed de resultaten van de scan en dat is dus niet aan te raden.
Nog even over mama zelf. Ze heeft het redelijk moeilijk de laaste dagen en haar gemoed kan zo omslaan van de ene minuut op de andere. De ene moment is ze echt goed gezind, supergoed. Al wie in de buurt is, is de beste van de wereld, de 'I love you's' en de kusjes zijn dan niet meer te tellen. maar ze kan ook plots beginnen wenen. in haar ogen is ze genezen, ze wil naar huis, maar niemand wil haar meenemen of buiten laten, en de andere mensen mogen allemaal zomaar buiten, das niet eerlijk. het is dan zeer moeilijk om haar getroost te krijgen, en haar te doen beseffen dat ze nog even daar moet blijven. meestal zegt ze dan nog 3 dagen. Ook kan ze plots heel boos worden. begint te roepen, soms schelden. Meestal gooit ze dan iedereen buiten. het is best dit dan ook te doen, anders wordt ze nog bozer en we hebben gemerkt dat ze dit meestal doet als ze moe is. als je een minuut later terug gaat slaapt ze. Sommige dingen onthoud ze anderen niet. als je vraagt wat ze heeft gegeten of wie er op bezoek is geweest kan ze niet antwoorden. maar toen Steffi gisteren binnen kwam zei ze direct 'gij kunt nu met den auto rijden, goed he' dit had ze dan toch onthouden van de vorige keer.
We hopen dat de scan woensdag goed lukt en dat we snel resultaten hebben die ons voort in de goede richting kunnen helpen. en we blijven er op rekenen dat alles wel weer in orde zal komen, al zal het nog heel lang duren.
Duncan
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten